Sevgi emek ister derler.
Ama aşk öyle mi?

O, her zaman yanındadır.
Sen ancak görmek istemediğinde,
Gözükmez sana.
O, en olmaz zamanda gelir-bulur seni.
Kimi zaman doğru söyler,
Kimi zaman yanlış.
Kimse kestiremez ne yaptığını.
Ne yapacağını ya da ne olacağını.
O, hep haklıdır ama.
Her defasında ve her anında.

O, öyle bir şeydir ki;
Sabah kalktığında ilk onu ararsın yanında.
Yemek yerken "keşke o da burda olsa"
İşle-güçle ilgilenirken "yanında olsam şimdi" dedittirir sana.
Gecenin karanlığında,
Gözlerini son kez kapamadan, gelir aklına.
Hayallerindedir sonra.
Sanki o bir evren,
Sen ise minicik bir yıldızsın onun yanında.
Hafifçe yanan, ara sıra sönen belki de.
Ama sen tam kayacakken avuçlarından,
O tutar seni, çeker.
Alır seni senden.
Götürür başka diyarlara.
O diyarları kimse görmedi daha.

O, öyle bir şey yapar ki sana.
Artık onsuz yaşamak neymiş bilmezsin.
Küçük bir çocuğun,
Elinden kaçan balon gibidir o.
Gidişini izlersin ağlamaklı.
Ama yapamazsın bir şey, durur bakarsın öyle.
O, o kadar hızlı girer ki hayatına.
Yaşamak neymiş anlarsın.
Ve o kadar hızlı terkeder ki seni.
Cehennemi tadarsın.

Sevgi emek ister derler.
Ama aşk öyle mi?
O, öyle şeyler yaptırır ki sana.
Tahmin bile edemezsin..