katıldım hayatla elektrik programına,
ortada bir paravan.
ikimiz iki yanda,
konuştuk, dakikalarca.

arada laf edenler çıktı,
kafam oldu, çorba.
olur diyenler, olmaz diyenler,
yarıldı, iki parça...

açıldı sonunda paravan,
bakıştık bir an,
tutmadı ya elektriğimiz
anladık, biz aynı direğe ait değiliz.

yap bozun ilk parçası oysa,
son parçası da bendim.
hay, katılmasaydım, o programa,
diyemezdim, bundan sonra.

tipi mi, değildim,
ortak yönümüz mü yoktu?
neydi, bizi bağlayamayan,
başkalarının onayı mı yoktu?

ters etki mi yapmıştı, seyirciler?
bitti program, söndü ışıklar.
hepsi stüdyoyu terk ettiler,
bir ben kaldım, bir de sessiz mikrofonum.

müdahale etmeselerdi,
güzel şeyler olabilirdi.
çıktım, bn pişman,
eziyet çektirerek ayaklarıma.

hayat bindi, bir taksiye,
uzaklaştı, umursamadan.
kattı tozu dumana,
ben kaldım, yayan.