Geçmişin rezil sayfalarını kurcalarken
hakkaniyetin ne kadar ezik kaldığını
sergiliyor hükmedilen tamahlar.

Vicdan arefesine soyunan bayramlar
yavanlaşırken gün geçtikçe,
boşuna dikleniyor doğruluğa
muaffakiyetten muzdarip umut satırları.

Toz kalktıkça kitapların üzerinden
soluyor nefretini vehim sükunetin sancıları
kuduruk yalanların salyasında silik betimlemeler.

Badireleri kolaymıydı gizlemek
bunca katil yılların içine hapsederek?

Yıkama boş yere yüzünü
güneş ışıklarının kirlenmiş helezonlarından
sızdıran çirkefliklerini
soldurur gök kuşağının tüm güzelliklerini
izbendeki kara lekeler.

Taş yastıklara yasla başını
yasla ki kemiklerinden isyan türküleri
ninni yapsın aymazlıkları uykularına.


Kusmuk kokulu yalanların müzminliği
eski minderlerin arkasına gizlensin ürkerek aldığı nefesiyle.

Yasemen Akyürek 23 Eylül 2012