Ah! bir görebilsem
Karanlık bulutların dağıldığını ufkumda
Masmavi semada dans etse kırlangıç kanatlarında sevdalar
Gök kuşağının yedi rengini maskelemese yedi yüzlü insanlar
Ah! her şey olduğu gibi görünse gözüme riyadan uzak

Geri gelse coğrafyama mert duruşlar
İhanetten arınmış eller tutuşsa halayda, barda
Mehmet’lerim devrilmese toprağa
Zeybek diz vursa, yedi iklim titrese
Yeniden anlasa cihan
Yeniden destan yazsa bu Millet

Bir görebilsem
El ele, gönül gönüle, ayrışmadan
Yeniden kurtuluş meşalesini yaksam
Mavi gözlü dev şimşekler çaksa beyinlerde
Fırlayıp kendine gelse bir nesil
Ah! bir görebilsem
Ay Yıldızın gölgesinde mutluluğu

Yeniden yaşansa büyük sevdalar
Yüreklere köz düşse ılık ılık
Sevdalansa taş yürekler, sevdalısı Yurduna
Aşk yeniden billur su gibi aksa yüreklere
Ah! bir görebilsem sevdamın yeniden ayağa kalktığını
İşte o zaman gözüm arkada kalmadan
Gideceğim gururla, ebedi Yurduma...


Ahmet Moran