Sevgi cennetinde
Günler coşkuyla yaşanır
Gülü, goncayı, sevdayı
Yeni bellerken diller,
Bir avuç toprak sorgulanırken
Şeytan, nefis, şer üçgeni
Yıktı özümü…

Zaman ötesinden
Kurgulanan benliğim
Düşerken çöllere,
Aya baktım, yıldızı gördüm
Umut aktı göz yaşlarımdan
Sevdadan çileler ördüm…

Serendip Dağı sırdaşım
Yücelir gönül arşıma,
Umut yolları tükenmez
Acun ıssız, dünya vahşi
Bilinmeze giderken yüreğimi
Bilendi, sezendi varlığımın banisi…

Azmimi diri tutup
Haber saldım aylara,
Özümdeki sırları
Ad koydum birer birer
Yeşillenmiş dağlara,
Muştular bekledim sevda yüklü
Ağaçlardan, uçan kuşlardan…

Göz yaşlarım aynalardı
Titrerken benliğim avuçlarımda
Müzdelife’de buldum
Aşkımın eczasını
İçerek, özümledim ruhumda
Sevgiyle kader ettim kalbime,
Cebeli Rahme ye yağan yağmurdan
Ödülünü alan nefsim,
Fani de olsa ikram edilen dünyada
Bir kutlu ev ördü Rabbime…

H.İbrahim SAKARYA