Şiirin dilsel bir ürün, yaratım olduğu bilinir, öyle söylenir. Ancak dilden yararlansa bile onu aşan yazınsal bir yaratıdır. Yani “yeni bir dil yaratmak”tan çok, varolan dilden öteye geçmektir.

Şair ve şiir ötelere geçmiş

Sevgili hocam sizden öğreneceğim çok şey olduğunu gördüm sanırım sizi daha çok okumam lazım

Değerli kalemden değerli incilerdi şair, özgürlüğün yanlış karmaşası, değerlerin zamanı bahane edip işine uydurulmasını derin bir uslupla yazmışsınız tebrikler selam ve saygılarımla.

Sağanak, sıcak ,duygular
Közlenen arif yürekli hocama
Engin selamlar saygılar
Laf aramızda hocam
Duygu akışında güneşin izleri var
saygılar
______________* * * * *

Uzayan gölgelerinden renksiz kalmaları gibi bir talebim var ey eski yar!
Olmazsa, git,
Benim gaibimde yol alma!
Yüreğimde kilitli güzergahlar, kaybolma…
Yüzüm yılan soğuğu, soğuğum renksiz, boşu boşuna mutsuz olma…

Renkler saldırgan bir hastalık gibi sarmış her tarafı…
Renksizliğin renklerle görünmesi iyiye delalet değil, kanma...
Dilim salgın.
Dilimden itiraflar çözülecek birer birer; özgürce...

Yatıp gideceğim kış uykusuna.
Dönmek yok bu yoldan, ama belki ölüm olur.
Olsun! Kim kalmış mezarında?
Dönmemek için önce gitmek lazım…
Gideceğim, daima gideceğim...
Yolun bir kenarında bir ağaç,
bir de sen selama geçersiniz cenazeme...
Kulaklarım ellerinde emaneti musalla taşının,
Duyacaklar mezara henüz gitmemişken,
ne dediğinizi;
ağaç bildiği beddualardan eder, sen amin dersin.
Biliyorum yalnızlığı, tek mermilik bir silahtır.
Aldığı yol yüreğime saklanır…
Gecenin en sessiz sessizliğini bozar ayak sesleri…
Bildiğim tek ses, çığlık…
Çığlık atmanın çaresizliği soğuk olur
Soğuk renksiz olur…
Bir çare bulamamaktan
Yüzüm yılan soğuğu…
Kollar, bacaklar yorulur…
Yaşamak ızdırablı olur…
Son pişmanlık fayda etmez...

Evet, evet, evet…
Kış uykusuna yatıp gideceğim...
Dönmek olmaz ama belki ölüm olur.
Olsun! Sen anlamazsın,
Saldırgan hastalıkların rengarenk sarmalamasıyla
Ölümün renksizliği nasıl boyanır…

Uzayan gölgelerin ey eski yar, gitsin uzanabildiğince!
Sen tek seanslık bir sevişmeye kal…
Yan yana yatamayalım diye dar kazmışlar mezarımı,
Özgürlük ahlaksızlık insanın kendisinde de, mezarında da
Karmaşa da bu yüzden oluyor ya…
Dar kafalı aptallar
Sarılıp birbirimize, üst üste yatacağımızı hesap edememişler…
Sevmek sarılmaktır birine üstüne çıkıp
Ama sen benim üstüme çıkıp sahiplenmeye çalışma…
Unutma ki, sahiplenilen her zaman sahibinin elinden kaçmayı düşünür.

Ey eski yar, beni dinle biraz,
Dediğim gibi tek seanslık sevmekten ibaret bu birliktelik
Gölgelerin uzadıkça renksiz kalsınlar elleme…
Birbirimize bağlanıp kalmayalım ki,
kavuşabilme sevincimiz olsun bir yerlerde,
isteyerek kavuşmuşsak,
birbirimizde kusur aramadan,
birbirimizi olduğumuz gibi kabul etmişsek,
kavuştuğumuzda sevinirsek eğer,
sevişelim;
yoksa kendi yollarımıza gidelim…





Yine usta kalemden çok güzel bir şiir okudum,Keyif aldım usta kalemi yüreği selamlıyorum
Kalemine yüreğine sağlık
Kalemin hiç susmasın özgürlük savaşcısı
Saygılar selamlar

Özgürlüğün anlamı farklıydı bizim zamanımızda. Tek başına değildi yada bencil değildi özgürlük. Vatanıyla, komşusuyla, ailesiyle, evladıyla ve sevgilsiyle beraberdi bizdeki özgürlük. Özgürlüğün anlamını değiştirip başka türlü aşıladılar beyinlere.
Ahlaksızlık heryerde özgür oldu. Bizler bizim özgürlüğümüzü aşılayamadık özgürce. Hata bizlerde galiba göz boyuyamadık...

Yüreğinize sağlık hocam. saygılarımla...

Aşkın biraz daha katı ve gerçekçi anlatımı.
Aynı yola dizginler bağlı sürülmektense,
özgür atlar gibi, her zaman birbine koşmak daha güzel..

tebrikler,

selâm ve saygılar..

Yaşamsal süreçlerde sevgiler, birlikteliklerde her zaman hatalar olabilir.Yapılanlar tek taraflı değildir.Sevenler sevileni asla unutmaz...Önemli olan doğruluk zırhından ayrılmamalıdır.Sözde değil özde olmalıdır.Acaba o sevgi hala yaşanabiliyor mu?Ahlak anlayışı kendi özdesinden heybesini alıp gitmişse orada geride kalan hazin bir elemdir.
Doğayı,insan tarihini ya da kendi öz kafa etkinliğimiz düşüncenin incelenmesi,altına koyduğumuz zaman,bize ilk görünen şey hiç bir şeyin olduğu gibi olduğu yerde ,olduğu biçimde kalmadığı ama her şeyin hareket ettiği, değiştiği,olduğu ve yok olduğu sonsuz ve karışık ilişkiler yumağıdır.
Ahlak dünyası tıpkı evrensel bilgi dünyası gibi..kendi sürekli ilkeleri ile kendi ögelerine sahiptir.
Günümüzde yaşanılanları acı tablosunu görmemek mümkün değildir.
Şiir oldukça seçilmiş harika mısralarla yazılmıştır kutlarım...

Sevgi ve saygılarımla...

eskinin "yeniden" olamayacağını düşünenlerdenim. gitmenin acı vermeyeni yoktur. Bu kadar kırgınlığı iyileşmenin, ya giderse korkusunu gidermenin hiç bir yolu yoktur bana göre... Elinize sağlık...

çağlamış yine gönül sesiniz
harika anlatımdı
saygılarımlasınız herdaim
hayırlı cumalar ola