Duvarlar üzerime üzerime geliyor artık.

Çırpındıkça batıyorum çıkmaza giriyorum,
Çıkmak istediğim yerden çıkamıyorum bağuluyorum sanki.
Mücadele ettikçe daha çok yıkılıyorum ve güçsüz kaldığımı hissediyorum.
Gözpınarlarım kurudu o dört duvar arasında ağlamaktan.
Dertleşecek birisini arıyorum ama bulamıyorum.
Dilimden anlayacak insan arıyorum ama bulamıyorum.
İçimdeki isyanları haykırmak istiyorum ama yapamıyorum.
Lanet olsun ne kadar çaresizim.
Beni anlayan tek bir insan bile yok,yok.
Neden?
Niçin?
Sebep nedir?
Benim farkım nedir?
Bu soruları karşımdakilere sormak isterdim ama yok,yok.
Dört duvar arasında yalnızım ve çaresizce yaşamaktayım.
İsyanları oynuyorum sanki.
Kendimi bırakıvermişim yalnızlığa kurtulamıyorum.
Daralıyorum,bağuluyorum, biraz da hayata küsüyorum git gide.
O dört duvar arasında ağlıyorum yapayalnız sessiz sessiz.
Geceleri gözüme uyku girmiyor düşünmekten olsa gerek.
İçime bir ürperti geliyor o gece karanlığın kurusoğu üşütüyor olsa gerek beni.
Gece karanlığında o dört duvar arasında,
Alıyorum elime kağıt kalem içimdekileri döküyorum.
Yazıyorum,yazıyorum,yazıyorum.
Yazarak kendimi avutuyorum,acılarımı,kederlerimi unutuyorum.
Duygularımı yansıtıyorum,haykırıyorum haykırıyorum.
Dili olsa da konuşsalar duvarlar.
Herşeyimi bu dört duvar arasında yaşıyorum.
Derdimi sadece mısralara döküyorum.
Duygularımı,düşüncelerimi,kederlerimi,haykırışlarımı hep bir yere topluyorum.
Topladığım yerde bana ait bir yer ’ ’ ŞİİR KÖŞEM ’ ’
Duygularımı yansıttığım tek yer....




’ ’ ŞİİR KÖŞEM ’ ’
’ ’ ANTOLOJİ.COM ’ ’





28/04/2007
04:00
CUMARTESİ

Şebnem Örs



NOT: ESKİ ŞİİRLERİMİ YAYINLAMAYA DEVAM EDECEĞİM.