Burası
Anadolu’nun tam ortası
Bir bozkır kasabası

Ders hayat bilgisi

Yazları kurak ve sıcak
Kışları soğuk ve ayaz
Kar kaplar toprağı
Toprak bembeyaz

Bir step çorağıdır
Zar-zor yaşar üstünde
Ağaç dal çiçek
Ve
Börtü
Ve böcek
Kuru ot yığınları
Tarlada öbek öbek

Yol boyunca çakır dikeni
Yırtar kanatır
Gelip geçeni
Kara kılçık sarar
Bir de ayrık otu
Kekremsi tadıyla
Dikenli yaban dudu

Orakta kara arpa
Eller çizik diller yara
Güneş soluğu
Kasketler kara
Ayağında gön çarık
Dudağı kanlı yarık
Gün yanığı esmer teni
Yüzü acıya kavruk
Saçları poyraza savruk

Burda yaşarım ben
Bin umutla
Hoyrat bozlakça

Ne varsa buralarda
Anadolu’nun ortasında
Bir bozkır kasabasında
Bozlak söylemekten başka
Bir işe yarar mı insan

Sizin oralar
Masmavi
Sizin deniz
Yani
Akdeniz
Oralarda insan
İyiyi- güzeli yaşar
Tazedir insan
Tazedir bet-beniz

Portakal bahçeleri
Palmiye ağaçları
Zakkum gülleri
Ne yakar yüreği
Ne de kanatır elleri

Güneş deniz kum
Kıyı boyunca süs
Ne dalgın olmak var orda
Ne de küs

Yemyeşil bir örtü
Maki ve orman
Çekmiş üstüne
Bir yeşil yorgan
Püfür püfür keyif
Oh be.. oh !..
Cana can kurban

Neler olmaz ki
Akdeniz kıyısında
Bir sahil kasabasında
Neler yapılmaz
Nasıl yaşanmaz ki

Sizin oralarda
Denizin mavi kıyısında
Şiir yazmaktan başka
Bir işe yarar mı insan

Bu sorum salt meraktandır

Demem o ki
Sen şiir kal orada
Ben bozlak burada
Dolaşsın sesimiz
Tüm Anadolu’da
.
*muzaffer yıldırım