Gene boran çöktü gönül dağıma.
Elim kâğıt kalem tutmuyor usta.
Hazan düştü şu virane bağıma.
Ayrılığa gücüm yetmiyor usta.

Vefasız Leyla’ya sen yana yana
Garip bülbül bibi düştün figana.
Ecel oku değdi bilirim cana.
Yolum Kırşehir’e gitmiyor usta.

Bir kaşı karaya bağlandın kaldın.
Ne bir vefa gördün ne murat aldın.
Biçare gönlüme acılar saldın.
Gayri çilelerim bitmiyor usta.

Yetim mi bıraktın mühür gözlünü.
Tatlı dillin ile güler yüzlünü
Ağzı şeker baldan tatlı sözlünü.
Şeker ile şerbet katmıyor usta.

Adın Neşet idi soyadın Ertaş.
Gönülden gönül’e olurdun yoldaş.
Türküler dost idi sazın arkadaş
Şimdi teller düzen tutmuyor usta.

Anarız dünyada adın durdukça
Türküler yaraya merhem oldukça
Sen derdin ya can cananı buldukça
Ecel geldi ömür satmıyor usta.

Meyil eylemezdin mala servete.
Türkülerde yer vermedin nefrete.
Bir zamanlar düştü yolun gurbete.
Şimdi dost bildiğin yetmiyor usta

Karadır bahtımız ezelden kara.
KORHANİ’yim koydun beni efkâra.
Türkülerle yandık çekildik dara.
Acımıza balı katmıyor usta.

Ozan Anadolu /Âşık Korhani/Kanber ORHAN