(Ustanın Anısına)

Bozkırın yanık yüzü gün çalığı hayaller.
Mızrabın yüreğinde yanıp tutuşur nihal.
Ve bir nefes tükenir yana düşerken eller.
Yıldızlar ile hemdem kaybolur gözde hayal.
Elveda deyiverir Neşet usta an gelir.
Elvedanın ardından türküler öksüz kalır.

Nice beste nice söz yüreklerde şimdi köz.
“Köprüden gelin geçer saç bağı suya düşer.”
Her telde ayrı gayda hasret tüter ela göz.
İçimizde kor olur geri dönülmez sefer.
Boğazlar düğüm düğüm sinelerse incelir.
Bir vedanın ardından türküler öksüz kalır.

Nağmeler sinede kor dudakta katre alev.
Bir varmış bir yokmuşun öteki yüzü insan.
Bir yiğidin ardından sanırsın ki çöker ev.
Nefesi tükeneni her dem fatihayla an.
Has ervahın hicreti yürek yakar gün gelir.
Ustaların ardından türküler öksüz kalır.

Yok diye Neşet Ertaş şimdi tezene ağlar.
Heceler kelimeler hüzne bürünür her dem.
Duyduğumuz türküler artık sinemiz dağlar.
Bağlamanın tınısı olmaz yaraya merhem.
Yürek başında hüzün şıvgın verir uç verir.
Giden bir daha dönmez tüküler öksüz kalır…
Ankara, 25.09.2012 İ.K