CENNET’in PENCERESİ’nden….

BİR GEZİ’nin ARDINDAN;
BURSA’nın HAMİTLER KÖYÜ MEZARLIK
KİTABESİNDEN :
“”. EY FANÎ ! BU KAPIDAN İÇERİ,
SENİNLE BERABER SADECE AMELİN GİRER !.”"
——————————————-
Tüm fanîler inecektir,trenin son seferinden..
Haber almayı istemez,kimse,Ölüm haberinden…

Bir yakınımız ölünce,sarsılırız,taaa derinden…
Kâlbimiz burkuluverir ,bakınsak herneresinden…

Acı-hüzne kapılırız,gecelerin seslerinden..
Sabahımız kasvetlidir,bin sabahın seherinden…

Düşünmeyiz,evlâdına ne kalacak,eserinden ?
Bu duygular yakar-durur,yüreğimizi derinden !..

İnsan kalbi kırılgandır..Kırılır orta yerinden,
Her fanînin özlemidir,yaşlısından ve gencinden;

Tutabilmişse mutludur,Sevgilisinin elinden…
AŞK,BİR KERRECİK GİRDİYSE,GİTMEZ Kİ GARİP SER’İNDEN..

Ya ölen İLK AŞK’IN ise…Acıların kötüsünden!..
Yanık kokuları gitmez,yüreğinin derininden !..

Hayali gülse yüzüne,bin IŞIKYIL GERİSİNDEN…
Merhem olmaz ki yarana,boğulursun kederinden!

AŞIK olan,korku duymaz,Ölümün nefeslerinden…
Hayata tutunacaktır,ötesinden-berisinden..

SEVGİLİSİ bakıyorken,CENNET’İN PENCERESİ’NDEN;
Ruha,BÂD-ı SABA gibi eser,serinden-serinden…

–Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK.2006-2007
I.BÖLÜM SONUDUR.


ALLAH ayırmasın,deriz..Eşe-dosta,arkadaşa..
Mutlak birgün ayrılırız,nice çok yaşarsan yaşa!.

Mukadder olan elbette gelecektir,birgün başa…
Garip bir Aşık değil de,olsan Sultan ya da Paşa…

Yaşıyorken ayrılamam,EŞ’den,DOST’tan,SEVGİLİ’den.
RAHMET-İ RAHMAN’a kavuşmuştur elbet,önden giden…

YARATAN’a isyan etmiş olur,Ölüm’ü dert eden..
Bulunur belki bana da,ardımdan bir DUA eden..

Hayatboyu,herkes için,herzaman,hep DUA ettim…
Acısıyla-tatlısıyla,ÖMRÜ belki tamam ettim…

Bu ÖMRÜ bana verene,YÜCE RABB’a şükür ettim…
Bir hakkım da varsa şayet,CAN DOSTUMA helâl ettim..
II.BÖLÜM SUNUDUR
——Mehmet Cemalettin Bayhan-2006-2007
Gezi sonu..
“HÜSN-Ü GÜZELE GİT” dedi,şiirimin taslağı orda hazırlanmıştı..