Her lahza vaktin zuhurunda ki müddettir
Ol emri üzerine hesabidir,kainatın aşk rehberidir ve furkanında sesidir
Bahşedilen nefes ahdin ve aklın ehliyet vecdini bekleten sıhhattir,takkik ile abattır
Kimlik sahibi, aklın ve izanın emanetçisi derdin sahibi ve aşkında bir muhatabıdır


Halin farkında olmak,aklın vecdidir
İrfan, sadık olan nefes için bekleyen müjdedir, ancak ülfetle ilintilidir
Ruhuna bigane kalan nefes ve hukukunu bilmeyen esaretti ki can elem içindedir
Sual etmek, hak ve hakikat adına gönlünü aşk hasretine vakfetmek ise ihsan işidir


Sabinin her feryadına açık olma
Şefkatini yalnız bunun için hasredip, sanradan bir kuraklık yaşama
Hamiyetin ve mağfiretin yegane sahibini ve bizzat melikini sakın ihmale alma
Önce sana neler bahşedilmişse ve hangi vakit için verilmişse, takkik et ve korkma


Benim dediğin ne varsa, kimindir
Çürüyecek tenin için ayırdığın o vakitler heba edilen birer bahanedir
Neden ruhun huşu içinde değildir, kalbin mütemadiyen figan eden uzv-u ülfettir
Nazargah olan halin inşirahından uzaktır, nefsin için viran edilen bir sahanlıktır


Her gece derin bir uykunun içindesin
Gördüğün düşlerin şehredilmesi için gayret edersin ve o nefesi ararsın
Neden aklın ve istikbalin için furkanın serdettiği ibret ve hakikatlere bakmazsın
Niçin hala avuntu içinde sızlarsın, her vakir lüzumsuzluk içinde boğulup kalırsın


Kimsin, nasıl bir fertsin aorgulamazsın
Geldiğin ve ruhunun asli ikametgahın haline yıllardır uzak kalırsın
Bir zamanlarda ki haline baktıkça hayıflanırsın, yaşlanmaktan utancını yaşarsın
Kim atltif ederse cezbine kapılarak kakkahalar atarsın, hangi hesabın ufkundasın


Dişlerin sızlar, gam içinden çıkmaz yaşar
Her aynaya baktıkça ah u zarın bir acı ile karşına çıkar ve gözyaşların akar
Ruhunun firkati asliyesi içindir, aklın neden hale durgunluk içinde idrakine bakar
Nefesin müddetlidir ey yar, ne kadar sızlansanda her sabahın elbette ki gecesi var



Mustafa CİLASUN