kırılgan bir ömür bu
vakitsiz ayazları olur gecenin,
birde korku var usta
aç kalmak sokagında bu şehrin,
hani ölülerim olmazsa bilirsin
çekip gidecek bedenim kaf dagına
orda küçük çocuklara arkadaş olup
ne varsa dagıtacam varlıgımda
derlerki aşk ötede
kırılgan bir ömür dünya yaşanan
inaçsa mahpuslugum
soyunup dökünüp ıslanmak
o ırak ellerin kadınlarından
papuçlarım yırtık ve yavan
toz toprak bu yalandan
özledigim tahta kapılı o ev
üzerinde toprak olan
dag yamaçlarında yetim gömütlükler
vakitsiz ayazları olur gecenin
birde korkusu var usta
korkunç kavgalarımda kimsesizligim.