Yemeğimi yap diye vermem avrada zahmet
Eğer yemek verirse derim babana rahmet
El kızı nın hepside hem nazlı hem muhannet
Ben pişirir ben yerim avrada etmem minnet

Ben avrat kitlesine asla vermem pirimi
Çarşı Pazar gezerim bin erdim birimi
Bir yumurta pişirir dürer yerim dürümü
Hem gezerim hem yerim avrada etmem minnet

Boşu boşuna çalmam hiç kimse ye çamuru
Bense kazak erkeğim çekmem hanım umuru
Gerekirse yoğururum elimle hamuru
Ben yaparım ben yerim avrada etmem minnet

Avrat hamarat olur onun ile yarışmam
Kalbimi kırar ise kolay kolay barışmam
Yıkarım bulaşığı gerisine karışmam
Kabı rafa dizerim avrada etmem minnet

Eğer çok daralırsam derim balım şekerim
Mintanım sökülürse seslenmem dikerim
Hem de dikişlerin en hasını dökerim
Ütülerim giyerim avrada etmem minnet

Ben erkeğin hasıyım avrat kalbini kırmam
Mah keme korkusundan bir tek fiske vuramam
Hanım bir kızgın baksa evde Dakka duramam
Çarşı Pazar gezerim avrada etmem minnet

Yükseli ye demeyin kılıbığın kıralı
Ben dedemden öğrendim buymuş geçim kuralı
Dokunmayın dostlarım gönül zaten yaralı
Diyeceği mi derim avrada etmem minnet
Osman YÜKSEL