KISKANDIM

Yüreğimi yakan, kavuran sensin
Aşkın ateşiyle yoğuran sensin
Diyardan diyara savuran sensin
Sana doğru esen yel’i kıskandım.

Sevgiyi kalbime sen taşıyorsun
Sönmez güneşimsin, şavk ışıyorsun
Sevda kaynağımsın, hep coşuyorsun
Bentlerinden aşan sel’i kıskandım.

Endamın gülenzar, boyun güldeste
Adına yakarım güfte ve beste
Seni anıyorum ben her nefeste
Hatırını soran dil’i kıskandım.

Karakışımdaki temmuzumsun sen
Zift gecelerime ne olur gelsen
Sinemde gül açar, birazcık gülsen
Bahçende solmayan gül’ü kıskandım.

Dünü unutturup, günü sevdirdin
Yetim düşlerime nur’u doldurdun
Hasretin çektirip; yüzüm soldurdun
Aramızda kalan, yolu kıskandım.

Mihrican, zemheri, kar’ı unuttum
Ufkum genişledi, dar’ı unuttum
Çileli anları, zor’u unuttum
Eline uzanan kol’u kıskandım.

Sen ilkbaharımsın, nisanım benim
Sardın her yanımı, senindir tenim
Gönül ağacımsın, birdir bedenim
Sana gölge olan, dal’ı kıskandım.

Arda kalan dünden elem olmasın
Hüzünle ağlama, gözün dolmasın
Sana kem bakanlar iflah olmasın
Bensiz yaşadığın, yıl’ı kıskandım.

Yarınların umut mutluluk dolsun
Ayrı bırakanın cemali solsun
Bir fincan kahvenin hatırı olsun
Kahve fincanını, fal’ı kıskandım.

Kadir Durak

lebiderya