Yazdığım şiirler huzur bilmiyor
Elimde ki, kalem ayrılık yazar
Gurbet eller bana mesken olmuyor
Yolladığım selam ayrılık yazar

Bir ozan olsaydım girerdim söze
Dökerdim içimi, vururdum saza
Mektublar yazdığım o nazlı kıza
Dilimde ki kelam ayrılık yazar

Yıllarımı verdim şu gurbet ele
İnsanlara oldum bende bir köle
Karlar yağdırdıkça başımda tele
İçimde ki elem, ayrılık yazar

Kesseler ayrılık akar kanımdan
Her gün bir şeyleri alır canımdan
Çocuklar gittikçe bir, bir yanımdan
Yanıp tozan külüm ayrılık yazar

Umutsuz yolların yoldaşı oldum
Yattığım yatağın sırdaşı oldum
Gurbetin can ciğer kardeşi oldum
Seyrettiğin filim ayrılık yazar

Boğazıma durur ekmek ile aş
Yandıkça, yanıyor gönülde ateş
Terk edip gidince koynumdaki eş
Can dediğim gülüm ayrılık yazar

Yüksekten uçsa da gurbet kuşları
Yoluna çıkarmış hasret taşları
Necati döktükçe gözden yaşları
Konuştuğum dilim ayrılık yazar


Necati KEÇELİ
İZMİR 01.09.2012