Sayın arkadaşım.ihanet edip bırakıp giden sevgilinin ardından yazılmış çok güzel bir şiirdi.Bu insan sizi secdiğine inandırmış,sonrada başkalarına gitmiş.Bu yapılan insanlığa sığarmı?
Sevmek Nedir?
Sevmek inanmaktır. Sevmek yaşamaktır. Sevdiğini kendisi gibi, kendisinden de çok duyumsamaktır.Ama burada sevgi hiçe sayılmış ve hırpalanıp atılmış.Sevgide son yoktur. Sevgiler hiçbir zaman son bulmazlar. Biten sevgiler yoktur, bitmiş gibi görünen sevgiler vardır.Ama bu insan seni hiç sevmemiş,maşa gibi kullanmış,sever gibi görünmüş.sen bu sevgiden yaniyorsun..Ama o na da yan demiyorsun çünkü başka kollarda aramış mutluluğu.Ben bu sevgiden kül oldum sevgilim.Külümü göklere savursan,küllerim bile tekrar sana döner diyemiyorsun ,çünkü sevilmiyorsun.her sevgi, mutlulukla son bulacak diye bir şey yok.Sende Allahtan seni nriyasız sevecek bir aşk iste arkadaşım.
sayın arkadaşım şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.


AH! NEYDİ BENİM GENÇLİĞİM
Nerde böyle hüzünlenmek o zaman;
İçip içip ağlamak,
Uzaklara dalıp şarkı söylemek;
Hafta sekiz ben eğlentide;
Bugün saz,yarın sinema,
Beğenmedin Aile Bahçesi;
Onu da beğenmedin,parka;
Sevdiğim dillere destan;
Sevdiğim,
Meyil verdiğim;
Ben dizinin dibinde elpençe divan,
Samanlık seyran.
Nerde,
Nerde,
Nerde böyle hüzünlenmek o zaman!
ORHAN VELİ KANIK