BİR ÇOCUK GÖRDÜM YILAR ÖNCE
BENİM YAŞLARIMDA YA VARDI YA YOKTU
İSTANBULUN KARA KIŞINDA AYAZINDA
KALABALIĞIN ARASINDA
DOLAŞIYORDU İSTİKLAL CADDESİNDE
AYAKLARINDA DELİK DEŞİK PAPUÇLAR
ÜSTÜ BAŞI YIRTIK PIRTIK PARAMPARÇAYDI
ELLERİ AYAKLARI YÜZÜ DONMUŞTU
MOSMOR RENGİ BİR ÖLÜYÜ ANDIRIYORDU ADETA
BAKIŞLARINDA HİÇ BİR ANLAM YOKTU
SANKİ RUHSUZ BİR VARLIKTIR
NE OLDUĞUNU ANLAYAMADIĞIM
BİR İFADE VARDI YÜZÜNDE
KİMİ KİMSESİ VARMIYDI BİLMİYORDUM
ALDIRMADAN GELİP GELİP
GEÇİYORDU YANINDAN İNSANLAR
BENİMSE HİÇ BİR ŞEY ELİMDEN GELMİYORDU
BENDE BİR ÇOCUKTUM
VAROŞLARIN İNSANIYDIM
AYAKABI BOYARDIM O YAŞLARIMDA
BİR KAÇ ÇİFT AYAKABI BOYAMIŞTIM O GÜN
BENİM ÖYLEDE BÖYLEDE
BİR ANAM BABAM VARDI
BANA SAHİP ÇIKAN
GİYİDİRİP YEDİRİP İÇİREN
BAŞIMI SOKACAK BİR YUVAM VARDI
BİR SİMİT TEZGAĞINA BAKARKEN GÖRDÜM ONU
HEMEN YANINA GİTİM
ONA BİR SİMİT ALDIM VERDİM
GÖZLERİME BİR MÜTTEN BAKTI
BAŞINI SALLAYARAK SELAM VERDİ
YANINDAN AYRILDIM
BİR ÜTTEN SONRA TÜNELE DOĞRU
GERİ DÖNERKEN
BİR KALABALIK FARK ETTİM
HEMEN ORAYA DOĞRU GİTİM
ORAYA VARDIĞIMDA
O ÇOCUĞU CANSIZ BİR ŞEKİLDE YERE YIĞILMIŞ GÖRDÜM
O ÖLMÜŞTÜ ARTIK YAŞAMIYORDU
BİRMÜTEN SONRA ONUN CESEDİNİ
ALMAYA GELDİLER
AMBULASSA KOYUP GÖTÜRDÜLER
AMBULAS GİDERKEN
GÖZ YAŞLARIMI TUTAMADIM O AN
BENDE OLABİLİRDİM ONUN YERİNDE
UZUN UZUN SORDUM KENDİME
YİTİP GİDEN BİR CANMIYDI
YOKSA İNSANLIKMIYDI