“Merhaba!”
“Merhaba!”
On üç yaşındaki çocuğu selamlıyorum:
“Ah be çocuk,
hiç aklından geçer miydi,
elli sekiz yaşına geldiğinde
kendinle merhabalaşacağın?”

Yol kenarında
kalın gövdeli bir ağaca dayamış sırtını,
kitap okuyor.
Yoldan geçenlerden biri gelsin,
“aferin çocuk!” desin…
On üç yaşındaki çocuğun
Sümerbanklı iskarpinlerine bakıyorum,
altları üçüncü kez pençeli,
belli…
İskarpinlerinden çıkarak
diz kapaklarına kadar uzanmış
siyah fitilli çorapların lastikleri baldırlarını sıkmış,
annesinin
eski elbiselerden bozup diktiği
pantalonunun paçalarından sokup elini
onları arada bir çekiştirip yerlerini değiştiriyor,
ama yararsız.

Saçları üç numara,
uzatıp taraması için onları,
izin verilmiyor;
oysa arkadaşları
uzattıkları saçlarını hergün limon suyuyla ıslatıp
şekilden şekle sokuyorlar ona nispet yapar gibi…

Arkadaşlarının sırtlarında sinerek
sınıfın en güzel kızına bakıyor.
Hayatında ilk kez aşık oluyor;
kolay değil tabii…
Ama kız onu umursamıyor ki…

Olsun!
Umursamazsa umursamasın!
Unutur onu…
Başka kızlara bakmaya başlar.
Hepsine aşık olur.
Yüzlerce defa.
Aşk, zaten olunduğu zaman vardır;
yaşandığı zaman yok olur.

Bir başka kıza bakıyor.
Pek de güzel değil aslında,
ama gözlerini alamıyor ondan.
Gözleri deli, mavi…
Çocukluğunun en mutlu fotoğrafı o…
Ondan bir yaş kadar küçük olmasına karşın
öylesine olgunlaşmış bir genç kız havası var ki,
karşısında kendisini
ondan birkaç yaş küçük hissediyor.
Hayatında ilk kez bir sevgilisi oluyor,
ona aşık oluyor.
“Sana aşık oldum,” diyor ona;
o da,
“ben de sana,” diyor.
“Ben de sana!”

Çocukluk resimleri buruk bir tad bırakıyorlar bakışlarına;
çocukluğu iyi geçmemiş mi ne?
Albümler yaşlanınca bakılmak için mi hazırlanır?
Çocukluğuna dair her fotoğrafta hüzün var;
ama bu yaşlı kafa her fotoğrafa sırıtarak bakıyor nedense…

Balık kafalı yaşlı adam unutmuş yaşanan hüzünleri,
şimdi onları küçümsüyor.
Utanmalısın!

Çocukluğuna dair bir tek fotoğraf yok, sevinç, mutluluk haykıran.
Hep acılı şeyler mi yaşadı ki…
"Allah, Allah!"
Allah, Allah!...

11 Eylül 2012
Kemal Paracıkoğlu, Sarımsaklı

Paylaş:

7 Beğeni

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (11)

5.0

100% (11)

Hüzün… Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Hüzün… şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

HÜZÜN… şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Nil Gün, @coldeki-kelebek

11.9.2012 23:14:41

5 puan verdi

Geceeye sizin şiirle merhaba dedim
hüzünlüyüm yine dedi gece
olsun dedim
şairler hep hüzünlüdür

geçmiş zaman olur ki

zamanın matematiği fiziğimize ruhumuzdan ayrı işliyor..
saçların kırlığı yüzlerin kırışıklığı artsada
içimizdeki can hala

çocuk..

Sevgiyle

Etkili Yorum

sunduzyaşar, @sunduzyasar

11.9.2012 22:18:24

5 puan verdi

Bir çocuk geldi gözümün önüne öyle seyrettim onu hüzünlerini okurken, ağacın altına kitap okurken şair olacak cocuk belli oluyor dedim;))) ne güzeldi anlatım.. ne güzeldi şiir her ne kadar sizin iiçin hüzün olsada çocukluk.. ve iki dize kaldı aklımda sanırım hep kalacakta..
Aşk, zaten olunduğu zaman vardır;
yaşandığı zaman yok olur.

ve bir bakışı hatırlattı bana tüm olumsuzluklarda olumluyu çıkartan bir çocuk bana göre farkında bana göre bilerek yaşamış görürek hissederek.. teşekkürler şair çok teşekkürler ne güzeldi şiir.. saygım her daim..

glenay, @glenay

11.9.2012 22:00:57

5 puan verdi

Çocukluk güzeldir her durumda,
sümerbank ayakkabısıyla, uzatamadığı saçlarıyla ve
ilk çocukluk aşkıyla,
gerçi sizde aşklar bir hayli olmuş,

tebrikler,
güzeldi çocukluğun resimlerine bakarak içleniş,

selâm ve saygılar..

hacerR, @hacerr

11.9.2012 17:41:16

5 puan verdi

arz-ı halinizi ne güzel anlatmışsınız üstadım (:
geçmişe dair neyi görsek ya hüzün ya da hafif bi tebessüm sarar insanın içini..
sizinki hüzünlü sanırım (:
kutluyorum gönüldeeenn(:

Turgay COŞKUN, @turgay-coskun

11.9.2012 16:51:53

Anlatım çok güzel...
Final muhteşem...

Tebrikler usta kalem..

Saygılar...

ay.se., @ay-se-

11.9.2012 15:52:03

5 puan verdi

İyikine fotoğraflar var ve onları saklamasını bilmişsiniz, bu şiirde herkes kendinden bir pay çıkaracak, eskiye gönderdiniz bizleri çocukluğumuz hüzün de olsa çocuk olmak çok güzel çünkü dünyanın en masum ve en zararsız varlıkları çocuklardır. İnsan bir anda geçmişe dönünce sanki kendisiyle yüzleşiyormuş gibi oluyor, heybeniz sevgiyle hep yüklü olsun saygılar...

AYSE 09, @ayse09

11.9.2012 15:03:09

Balık kafalı yaşlı adam unutmuş yaşanan hüzünleri,
şimdi onları küçümsüyor.
Utanmalısın!

Çocukluğuna dair bir tek fotoğraf yok, sevinç, mutluluk haykıran.
Hep acılı şeyler mi yaşadı ki…
"Allah, Allah!"
Allah, Allah!...

çocuklukta hüzünde yaşasa insan çok anlamıyor ben ce
hayata hep çocuk gözüyle bakmak lazı ya

güzel anlatımdı saygılar benden herdaim

@DAĞÇİÇEĞİ@, @-dagcicegi-

11.9.2012 14:50:17

5 puan verdi

Çocukluk resimleri buruk bir tad bırakıyorlar bakışlarına;
çocukluğu iyi geçmemiş mi ne?
Albümler yaşlanınca bakılmak için mi hazırlanır?
Çocukluğuna dair her fotoğrafta hüzün var;
ama bu yaşlı kafa her fotoğrafa sırıtarak bakıyor nedense…

Bende yaparım sısk sık ,iyi oluyor aslında böyle geriye dönüp bakmak, konuşmak...

Tebriklerimle saygımla selamlar...

çetin örnek, @cetin-ornek

11.9.2012 14:39:07

..üstad ne güzel geçirdi gözlerimiz önünden mazinin film şeridini aynı jenerasyon sayılırız nesil di kuşaktı gülümseme işareti..müthiş bir öyküselleştirmeydi sepyalarda çocuk kalmanın kadim zamanları yaşamanın şiiriydi çokça tebriklerim...