kara saçları vardı onun ,
papuçları yırtık ökseli
birde avuçlarında kırmızı çanta,
gözleri nemlimi nemli ,
günü evde geçerdi.
açardı pencereyi akşam üzerleri
kitap okurmuş gorki,den duymuştum.
birde açıkmış gögüsleri yüregi,
bir abisi varmış orduda yüzbaşı,
sert rüzgarlar esermiş evde o varken,
düzen diye bahsedermiş çogu kez,
degişmeli bu kara yazı ,
inançlıymışta tanrısına lakin
sevmezmiş din bezirganlıgını,
gözleri nemli bir ömürün içinde ,
kara saçları varmış ,
papuçları yırtık ökçeli,
yüregi saglam kaleler gibiymiş,
gördüm kara kaşlıydı gözleri.!