Kendisini usta sanan çıraklar,
Şiirlerin anasını belledi.
Benim gibi ustalıktan ıraklar,
Şiirlerin anasını belledi.
…
İltifata kucak açıp duranlar,
Türk Diline tuzak cümle kuranlar.
Kafiyeyi mavzer ile vuranlar,
Şiirlerin anasını belledi.

Manzumeyi bilmez, görmemiş nesir,
Toplasan çıkarsan sonucu kesir.
“Ustasın” sözüne olunca esir,
Şiirlerin anasını belledi.
...
Hele bir de övünmeler yalanlar,
Asaleti götürüyor talanlar.
Utanmadan uyakları çalanlar,
Şiirlerin anasını belledi.
…
Dert görmemiş elma gibi yanaklar,
Gül açmayan bahçelerde konaklar.
Eli kalem tutan bazı bunaklar,
Şiirlerin anasını belledi.
…
“Kalemin susmasın ustam çok yaşa”,
Deyip de cahile olmayın maşa.
Kendini sanınca bu işte paşa,
Şiirlerin anasını belledi.
…
Ayaz’ım ben, ben ustayım diyenler,
Göz önünde duvarlara siyenler.
Kuralları kemirerek yiyenler.
Şiirlerin anasını belledi.
…
Ahmet AYAZ