5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1145
Okunma
içinde bir yerler dolmuştu
papatya ülkesinden gelen
görünce çiçek çocuğu.
papatya gibi gülüyor
papatya gibi kokuyor
ve elleri yumuk yumuk tu.
hiç hazır değil di gitmeye
mevsimsiz açılmanın
yaprağı; sızısını acıyor du.
gize bulanmış öykülerden
dili; silik bir marş söylerken
yıllarını kavak yelleri alıyordu.
yolu kutsal bir yol du
dar dı,yokuş tu,ve zor du
içindeki papatyalar solmuştu.
İstanbul’a yağmur yağdığında
martıların kanatları ıslanır ya
imgeler sığınır saçak altlarıma.
şiirlere taşıyarak onları
kim söyleyebilir canlarını yaktığımı?
Çiçek Çocuk bu sabah
bana papatya getirdi.
O artık biliyor neden
papatya sevdiğimi...
Seher Duman
Cevap Yaz