Züğürt’ün tesellisi bulduğuna kanmaktır
Kokmaz sanır nefesinde yokluğu kim bulacak
Arsızca kaybolunca pervasızca yanmaktır
Hırsımdan saçlarımı ağartmadan yolacak

Cana çare aradım hüzünler çalan sazda
Ömrümü tükettim bil gelmeyen uzun yazda
Yanarken yüreğim sen cilveli başka hazda
Izdırap bitirince, sana bayram olacak

Kekliğin sekişine özenip de sekersin
Saçarsın sen nadaslı tarlalara ekersin
Bilmezsin ki ruhuma gıda veren şekersin
Ayaktayım inanmadın, gülen yüzün solacak

Kamet edip durunca Arşta bahtın bağlanır
Süzüldükçe yaşlarım demim közle dağlanır
İlmiği çevirirsin urgana tez yağlanır
Saffına duramazsan kimler namaz kılacak

Devranıdır sürenin tezgâhında dokunan
Eyvahımdır mazimde hicranımla okunan
Anlayamam kandığım gözlerine bakınan
Sevdalarım aldığım aşikârım kalacak


Arif BARAN