Vakit gece yarısı..
Ağustos böceğinin son demleri,son şarkısı..
Bir sokak kedisi miyavlıyor
Saatler yeni günü selamlıyor.
Bizim Müzeyyen,yerdeki halıyla oynuyor..
İçim kan ağlıyor…
Ev yine kalabalık alabildiğine..
Işığı gören geliyor..
Annem bir kadeh içmemin derdinde
Kocam mutfakta gece nöbetinde..
Ev kalabalık,tıklım tıklım..
Ve ben yine çok yalnızım…
Sürer bu iş böyle,sabaha kadar,
Yarın dersen,
Yine kalabalık içinde yalnızlıklar…
Çoktandır gidesim var ya,nereye??
Bırakmazlar ki,kafanı dinlemeye…
Çek git diyor içimde birileri,
Çek git.Gittiğin kadar uzaklara.
Seni bile bırak giderken,
Al senden arta kalanları,
Dağ ,tepe ,deniz fark eder mi!!
İnsan,bir başına olsa,
Var ya;
Hani bunca gürültüden sonra denk düşerse ,bir de ıssız ada…
Üç beş şey de istemem giderken.
Bir pakize,bir Müzeyyen,bir de ben…
O zaman değmeyin keyfime.
Sonsuza kadar kalırım o kedi cennetinde….
RC