Sazbüşüm odamda
Yıldız ney’imde öyle
Biraz mey biraz meze

Ah Memetali’de olaydı yanımda
Mustafa karşımda Esra geleydi bir de
Güzelce gelmez ya bende çağırmam artık
Başka başka ha Alper geleydi sonra
Fatih, Mehmet Yaşar ağabey
Şâir Sıtkı Bey’de gelebileydi
Neyzen Baba’da

Sonra kurulaydık sofraya
Antep Adıyaman Urfa Diyarbakır

Trabzon Giresun Rize Amasya derken
Ankara Kırıkkale Çorum Niğde Kırşehir

Bursa Balıkesir İzmir Aydın Bodrum
Geze söyleye memleketin havalarını
Bir muhabbete vuraydık geceyi

Mehtaba çıkaydık sonra
El sallayaydık dünyaya

Nanik yapaydık
Kahpelere
Kalleşlere
Ve feleğe.

Sonra sarkıtırdık hüznümüzü
Yerküreye kadar varırdı zahmetsiz
Kimin canı sıkılırsa tutar çıkardı yanımıza
Acısıyla tatlısıyla sırrıyla unuttuğuyla
Katılırdı demimize devranımıza

Hay ben bu dünyanın çarkına
Töbe töbe…

Neyzen Muharrem Ali | Neyzence


* BAŞIM(IZ) SAĞ OLSUN EFENİM... "Sevdiğim şâir ve değerli dostum Memetali Sel (Velîce Şiirler) bu gece vefât etmiş, Hakk’ın rahmetine kavuşmuştur. Son şiiri ise "SANMA" olmuştur. Merhûma Allah’tan rahmet diliyorum. Evvel şiirlerini de zaman zaman paylaşmaya devam edicem, dostumun aziz hatırasını güçün yettiğince ve elimden geldiğince yaşatmaya gayret edeceğim. Nûr içinde yatsın, âşka küstüde göçtü, tek üzüntüm odur. Çok sevdi lâkin sevildiğinin azı kadar bile sevil(e)medi, vefâsız kullar adına özür diliyorum hatırasından. Helâllik istemeye ise yetkim yok efenim, selametle dostum, selametle..." Neyzen Muharrem Ali