/Allahım yaşıyoruz ne türlü bir dönemi!
Futbol kadar bile yok Şehit’lerin önemi
Yüreğe düşen ateş iki günde sönüyor
İnsanlar hemen normal hayâtına dönüyor./


Bu güzelim İstanbul taksitle alınmadı
Fâtih’le gemileri karalardan aşırdık
Seyit onbaşı hiç mi kulağa çalınmadı?
Ağır top güllesini sırtımızda taşırdık
Yaralı Ulubatlı sancağı dikti sur’a
Düşmanı geçirmeyen Çanakkale bak şura!


Kurtuluş savaşında genç-yaşlı, erkek-kadın
Cephelere koştular kazma, kürek, satır’la
Merak et de araştır kimlerden mîras adın
Hasan Tahsin’i düşün, Kubilay’ı hatırla
Kuru ekmeğe katık az kuru üzüm kondu
Doksan bin babayiğit Vatan uğruna dondu

Piknik yapmıyordu ki Mehmetçik dağ başında
Gün oldu bir ekmeği üçe, dörde böldüler
Hayâtın baharında, daha yirmi yaşında
Onlar ki Vatan için seve seve öldüler
Demiyorum ’çatışın, her yeri yakın, yıkın’
Ama tepki gösterin
Şehîde sahip çıkın

Hâinler bayram günü sivile saldırdılar
Veriyoruz gün be gün şehit şehit üstüne
Bir liranın üstünden Ata’yı kaldırdılar
Nerdeyse kara bir bez örtecekler büstüne
İnsanlar yine sessiz, keyfinde, âleminde
Yine aşk var, sevdâ var şâirin kaleminde


/Duyarlı bir millettik, böyle değildik ilkin
Şu ölü toprağını üzerinizden silkin!
Edipler! Ses yükseltin, etmeyin mırın kırın
Tuttuğunuz kalemi ya kullanın, ya kırın./


.