şair arkadaşım, ben kimsenin dinine laf etmedim, etmem de...ister müslüman olsun, ister hristiyan, ister yahudi...insan başka dinden olanları da sevebilir buna da itirazım yok...

şiirde geçen tapmak sözüne idi eleştirim...hiç bir din yoktur ki o dinin sahibinden başkasına tapmayı uygun görsün...Yaradan varken ki Yaradana inanıyorsa eğer yaradılmışa tapılmaz...ha bu şiirde imgedir asıl amaç o değil de diyebilirsiniz ama benim inancım da şiirde olsa, sanatta olsa farketmez " laileheillallah" ın " la" sına önemlidir...Allah' tan başka tapılacak yoktur.

saygılarımla.

yorum yapan frezya dost, iyi niyetinizden kuşku duymuyorum. İnanç ve kanaatlerinize saygı duyuyorum. Sizden de benim kanaatlerime, sanat anlayışıma en azından saygı beklemek hakkımdır sanıyorum. Uzağa gitmemize de gerek yok. Bizim geçmişimizden bu güne LEYLA ile MECNUN, KEREM ile ASLI, ARZU ile KAMBER, FERHAT ile ŞİRİN, TAHİR ile ZÜHRE daha yüzlerce aşk öykülerimiz vardır. Bu Öykülerde Ya kızın babası, KEŞİŞ yada Oğlanın babası PAPAZ dır. Bu aşıklar bu yüzden ölümlerde birleşebilmişlerdir. NEDEN? Aşk dinden önde olamaz diyenler yüzündendir. Ama, doğudan Batıya Tüm HALKLAR bu KUTSAL aşkları kutsamış, O, Bağnaz ve yobazlar yüzünden kavuşamayan aşıkları bağrına basmış, Onarla ağlamış, Onlarla acı çekmiştir. Ve Onların birleşmesine engel KEŞİŞ BABAYA DA Sözümona MÜSÜMAN BABAYA DA Beddua etmişlerdir. Bin yıllardır nice Alevi ile Sünni Aşıklar birbirine hasret gitmişlerdir. Kısaca AŞK, Yobazlarada bağnazlarada pirim vermemiş kendi hükmünü yürütmüştür. Bu dünyada birleşemiyenleri Ölümlerde birleştirmiştir. Son sözüm, YARADAN'ın Sözüdür. 'SENİN DİNİN SANA BENİM DİNİM BANA' Encamınız hayrola...