Artık gurbet treni kalkmış istasyondan
Meçhule gidiyor rayların çığlığında
Hiç umudu yokmuş gibi ağlaşarak yol alır
Beyhude sevinçler kalbimde külleniyor

İstasyonda kalanlar kavuşulmamaya ağlıyor
Günlerce gurbet ufuklarını gözledim
Akşamın tekneleri güneş nehrine açılmış
Rüyanın ışıklı gemileri kalbimde

Firkat mevsimi hayatın beyhude mateminde
Aşkın kaderinde nafile bekleyişler
Bilinmez ki gurbet treni kederin kanserinde
Sahipsiz aşklar sürgün ufuklara düşmüş

Ruhum özlemlerin kanserine dalmış
Denizin renklerinde güneşin gülüşleri
Gurbet rüzgârları rüyanın sahillerinde
Yorgun gözler gurbet treninde ağlaşıyor

Rüyanın treni aşkın küllerinde yanıyor
Gecenin kalbinde özlemin ıslıkları
Beyhude aşklar kadife mevsiminde
Yorgun tekneler rüzgârın şarkısını söylüyordu

Akşam güneşi trenin pencerelerinde uyuyordu
Rüyalar rehavetin oyuncak bahçesinde
İstasyonlar aşkın meltemlerini özleyecek
Aşkın tenhalığını kucaklamak arzusuyla

Gurbetin gözyaşları ufkun doruklarında
Hasretin yorgunluğu ruhuma çökmüş
Beyhude aşklarda boğulmuşum
Denizin ıslıkları kalbimi kuşatıyor

Yorgun kalpler aşkın şarkısını söylüyordu
Beyhude hülyasıyla kaderin gülüşleriyle
Feryat fırtınasındayım sürgün sevinçlerin
Yârin rüyalı gülüşünün sihrindeyim