Dijital çağda yaşıyoruz şimdi...
Herşey mükemmel, teknolojik manada...
Yüksek kalite ses, yüksek kalite görüntü...
Ama tadı yok eskisi gibi...

Temsili hikayeler anlatılırdı eskiden
Şimdi temsili yaşıyoruz herşeyi...
Herşey hızla akıp giderken,
Teknolojinin hızına yetişemedik demek ki...

Dediğin gibi herşey o kadar basitmi?
Basitliğinden midir bu kadar sıkılmışlığımız?
Yoksa, hep mükemmeli arıyorken,
Ruhun katettiği mesafeye, tenin geç kalması mı?

Kelimeler, anlam itibarıyla kurşundan ağır
Kelimeler, tüy kadar hafif ve anlamsız...
Bir kuş değiliz elbet, kuş dilinde konuşmuyoruz
İnsan olmak, birazda kelimelerle oynamaktır...

Ne kadarını hayal ettim ki yaşadıklarımın?
İnan bana bu cümleden sonra çok eskilere gitti aklım...
hesabını yapamayacağım...
Hayal edip, yaşadıklarımın!

Hayaldir dedim bütün yaşadıklarımız,
İnanman gereken sadece bu...
En azından benim tahminim...
gerçek olamayacak kadar güzeldin...

Yaşadıklarıma ben dahi inanamıyorken!
Hayallerime kim nasıl inansın ki?