Sensiz gecelerimde aradığımsın
soluduğum nefesim, düşlediğim düşler gibi

Buz kesen soğuğunda yokluğunun

Ayazısın içimi ısıtan

Ağırlığınca ağır!…


Gözlerin
Sözlerin
Ellerin
aradığımsın içimde ağırlığınca

yüreğimde

ağırdan ağır !


Kilitli sandıklar ardında bir sır
Rengârenk zarflar içinde hıçkırık
Duymuyordu kimseler kulaklar sağır
Ayaklarım bağlanıyordu
Öyle ki ruhum bedenime ağır


Zordu yürümek
İlerlemek
Kahır kürümek
Adımlar
Adımlarım hep ağır…

Zavallı bir mezar başında ağlamak
dokunurken toprağına

Ölüme ağlamak
Alışmak kadar zor
Sayfalar arsında kurumuş
Gül yapraklarından farksız
Boğazımda düğümlenirken kelimeler
Şekilsiz İfadeler
İki yana düşen kollarım kadar
boşa sarılan ellerim ağır!

Ya şimdi saatler , sükûtu zaman
Geçerken çağlayan gibi
Hırçın ama çok sessiz
Ömrümden çalınanlardan öyle habersiz
Yutkundum geçmişe
Dalkavukların
Hokkabazların
Palyaçoların
Sahte yüzlerinden farksız
düşen maskeden sızan

Zamandı duymayan
Zamandı sağır olan

Zamandı ömrümden çalınan

Bedenimde ağır!…



FİLİZ AKTAŞ