mevsim sonbahar,kış gelmekte
ortalık yavaş yavaş sıcaklığı terketmekte
kor alevler gibi yanar şu gönlüm
buzdağları bile yavaş yavaş erimekte


sahi sevdin mi sen hiç beni
hiç yandın mı benim sana yandığım gibi
üfledin mi hiç ateşi sönmesin diye
buzdağları bile yavaş yavaş erimekte

karla kaplı yüreğinde sevgiye yer yokmuş
taşlaşmış hislerinde kardelenler açamamış
bir türlü giremedim açılmayan gönül kapından
buzdağları bile yavaş yavaş erimekte

seni her hatırladığımda üşüdüm tir tir
duygusuzluğunda bir dem olsun kaynayamadım
çaydanlık misali ben kaynardım,sen sönerdin
buzdağları bile yavaş yavaş erimekte

sahi sen hiç sevdin mi beni yar
yandın mı benim sana yandığım gibi
kor alevler bağrına çöktü mü beni düşündüğünde
buzdağları bile yavaş yavaş erimekte

ben seni seviyorum sen onu unut
kabahatim onu senden önce tanımak mı
keşke ilk önce sen olsaydın bende
buzdağları bile yavaş yavaş erimekte