55
Yorum
30
Beğeni
0,0
Puan
5120
Okunma

Bayramın 2. Günü yalnız yaşayan bir arkadaşımla konuşurken sohbet arasında dul olan dostları saydı affına sığınarak duyguları kaleme aldım. Kusur varsa af ola diyorum.
Akıllı düşünürken deli vardı kocaya
Hâlâ yalnız yaşarım, ortalık kaynarken dul
Bu işin hikmetini, sordum derin hocaya
Hâlâ yalnız yaşarım, ortalık kaynarken dul
Bir fayda getirmedi sevgi için onca tur
Ölümüne direndi duyguya çekilen sur
Yargıladım kendimi bulamadım hiç kusur
Hâlâ yalnız yaşarım, ortalık kaynarken dul
Her gören dudak büktü kapıyı çekip gitti
Umudun beli kırık sabırsa çoktan bitti
Adamdan sayılmamak Vallahi cana yetti
Hâlâ yalnız yaşarım, ortalık kaynarken dul
Bir kez şans vermediler doğruları izaha
Kimisi nala vurdu yüzde doksanı mıha
‘’Zorla güzellik olmaz’’ ötesi var mı daha
Hâlâ yalnız yaşarım, ortalık kaynarken dul
Sevgiye aç yüreğim bir damla aşk bulmadı
El âleme yağmurken tasıma hiç dolmadı
Yapıştım eteğine çok uğraştım olmadı
Hâlâ yalnız yaşarım, ortalık kaynarken dul
Ben sevdim onlar kaçtı aksilikler bitmedi
Kerhen gittim cinciye üfledi kâr etmedi
Dedi kısmetin bağlı buna gücüm yetmedi
Hâlâ yalnız yaşarım, ortalık kaynarken dul
IŞIK çoğu beğenmez küçük görür şatoyu
Kilolarca altını en son model otoyu
Kim bakar züğürtlere hemen yedim vetoyu
Hâlâ yalnız yaşarım, ortalık kaynarken dul
Azimet IŞIK 21.08.2012 Saat,15.58 Çekmeköy İSTANBUL