ÜMİTSİZ KAPTAN

Dümen kırık,borda delik,yelkenleri parçalanmış;
Tekne,azgın dalgaların ortasında kalakalmış !.
Pusulasını şaşıran Kaptan’ı korkular almış….
O tekne,benim hayatım,o şaşıran Kaptan ben’im..

Yüklenip-gelen dalgalar,üzerlerinden aşıyor!.
Tekne yan üstüne yatmış,deniz de azgınlaşıyor!.
Azgın dalgalar adeta,tekne ile oynaşıyor;
Azgın dalgalar hayatım,yana yatmış Tekne ben’im…

Başıboş kalan Teknenin anbarına sular dolmuş,
Vakit te geceyarısı..Gökte yıldızlar kaybolmuş…
Kaptan’da ümit kalmamış…Beti-benzi hepten atmış!.
Başıboş Tekne hayatım,o ümitsiz Kaptan ben’im…

Acımasız fırtınaya katlanmağa yürek ister…
“..Batmakta olan Tekneyi,enson Kaptan’ı terkeder..”
Bu konuda Denizcilik kuralları böyle söyler;
O fırtınalar hayatım…O yüreksiz Kaptan ben’im…

Bu zayıf Tekne dayanmaz,şu kudurmuş fırtınaya…
Kudurmuş Devler misali,üstüste gelir dalgalar!.,
Yaşanmış,tüm karşılıksız,ümitsiz bunca Sevdalar…
Fırtına, Dalga ,hayatım…Ümitsiz Sevdalı ben’im…

Yağmurlu günün ardından,etraf,günlük-güneşlenir…
Güneşli günün ardından,çisil-çisil RAHMET gelir;
Tatlı gülümseyişinden,garip AŞIK ümitlenir,
AŞK ve SEVDALAR hayatım,o ümitsiz AŞIK ben’im..

Dümen benim,Borda benim,Parçalanmış Yelken ben’im..
Tekne benim,Kürek benim,Azgın Fırtınalar ben’im…
Kaptan benim,Ümit benim,Kaybolan Yıldızlar ben’im,
Yalpa benim,Dalga benim,Karşılıksız Sevda ben’im…

İyi-hoş ta Cemalettin,tut ki bütün bunlar senin;
Tatlı gülümseyişlerle bakan Güzel ne’yin senin ?…
—-
Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-01.04.2007