ELHAMDÜ LİLLAHİ.…ben, bağlıyım sana Rabbim
RABBİL’ALEMİN…...dedim, kulluğumu kabul et
ERRAHMANİRRAHİM..le, şevkatin bana Râbbim
MALİKİ YEVMİDDİN..de, sadakat ya Râb, niyet

İYYÂKE NA’BÜDÜ…..’yle geldim duaya durdum
VE İYYAKE NESTE’İN,kendimi kulun gördüm
İHDİNESSIRÂTEL…. De Cennet hayali kurdum
MÜSTAKİM,elbet senden,Rahman da sensin elbet

SIRÂTELLEZİNE…..’yle hep doğruyu gösterdin
EN’AMTE……rızkımızı,her zaman da bol verdin
ALEYHİM,Râbbim bize,peygamberler gönderdin
ĞAYRİL……………Galubeladan beri sana ibadet

MAĞDÛBİ……………ya Zü’lcelal affımı diliyorum
ALEYHİM ………..istemeye yüzüm yok biliyorum
VE LEDDÂLLİN……..ne olur, İmanla olsun nihayet

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık Lüzumsuz

FATİHA SURESİ :…….(--AYETLEME--)
AYETLEME: Tasavvuf Edebiyatı’nda nadir olarak kullanılan bir nazım türüdür, Kur’an-ı Kerim ayetlerinin veya surelerin kelime kelime ya da bölüm bölüm şiir içinde nakışlanması olarak yorumlanabilir. Edebiyatımızda, ayetleme türündeki ilk şiir Nesimî’ye aittir. Nesimi’yi,XVI. yüzyıl şairlerinden Viranî ile Kalender Baba’nın şiirleri takip etmektedir.Dr.Doğan Kaya,konu ile ilgili şunları söylüyor.
“Ayetleme türünde on beş şaire ait on yedi ayetleme tespit edebildim. Bu şairler; Bayburtlu Hicranî, Budala İsmail, Deli Boran, Edip Harabî, Hacı Sıtkı Gök, Haydar, Kalender Baba, Kul Nesimî, Kul Nesimî (2), Mahzunî, Mehmet Kızılgöz, Nimri Dede, Rıza, Ruhsatî, Veli, Viranî (2)’dir.”
Ben de Sayın Serdar Akkoç’un NAS suresi,ayetlemesini gördüm ve bende FATİHA suresi’ni nakışladım.