Yıldızları, ayı yakamoza düşürüp,
toplardık çocuk neşelerle
denizin köpüğü senin olurdu
dalgaları benim.
Bu satırlar çok güzel. Deniz köpüğü senin, dalgalar benim. Deniz paylaşılmış iki dost arasında. Keşke bu candan paylaşımlar yaşadığımız dostlarla devam edebilseydik yolculuğa. Keşke... Bazen yirmibeş senelik paylaşımlara tanık olmuş sahneler bitebiliyor. Belki de başroller değişiyor. Yeniden dost edinmek de cidden zor oluyor belli bir yaştan sonra. Sessizce gittiklerinde çok sorguladım kendimi, nerde hata yaptım diye. Belki de zaman öyle uygun görüyor, insanların yer değiştirmesi gerekiyor. İlk başlarda çok üzülsem de, bakmıyorum artık geriye. Gitmek isteyen herkes gidebilir, bir gün ben de biryerleden gidebilirim. Şu sözü okudum geçenlerde, çok hoşuma gitti.

Kimsenin senin yanında olmasına güvenme, karşına geçmesi için bir adım, düşmanın olması için bir lafın yeter.

Dostluğa önem veren, özlemeyi bilen, bu vefalı şiir bende ki hüznü de ortaya çıkardı. İyi ki yazılmış ve ben okumuşum. Saygılarımla.