Söyleyemem bilirsin ben çekinirim yada utanırım...Biliyorum beni seviyorsun ve bunu da her defasında söylüyorsun...Sen bana Seni Seviyorum derken sesim çıkmıyor ya hani benim,Bu seni sevmiyorum anlamına gelmiyor sakın yanlış anlama...Ben içimi dökemem,sana olan duygularımı yüzüne karşı diyemem,hele gözlerine bakıp nasıl söyleyebilirimki...Ben çekinirim,ellerim titrer,sesim çıkmaz,gözlerimi kaçırırım ve söyleyemem bilirsin....Bu yüzden sen benim seni sevmediğimi düşünürsün bilirim ve ben de bu yüzden üzülür,ağlarım bazen kendime,suskunluğuma...Evet ağlarım suskunluğuma....Seni seviyorum diyemediğim için kendime kızıyorum..Bunu bilme,suskunluğuma kızma.... Sen beni bilmiyorsun..Bu kalbim susar,konuşmaz bazen...belkide bunu tek çare olarak bilir ve beni üzdüğünün farkında bile olmaz...Aslında belki de herşey aradaki yollardan kaynaklanıyordur kimbilir...Belkide senin beni zamanla unutmandan korktuğumdan kaynaklanıyordu...Bilmiyorum...Bilmiyorum....Güvenmekten ve daha sonrada güvensizlikten korkuyorum,Güvenimin boşa çıkacağından korkuyorum..Korkum bundandır,Aradaki yollar,sıcaklığını hissedememek,gözlerine bakamamak,ellerini tutamamak,acıtır yüreğimi.....Sevdiğini biliyorum,her defasındada bunu hissettiriyorsun söylemesende bunu biliyorum...Evet bende Seni Seviyorum...Artık daha fazla içimde tutamayacağım,Seni Seviyorum ve sonuna kadar da Sevmeye yemin ediyorum...SENİ SEVİYORUM...Sevdiğim....




Dertli Saaairrr