Bu sabah çok erken uyandırdı babam
Hadi bakalım evlat bu gün bayram
Camiye gidiyoruz bayram namazına
O gün ilkti camiye gidişim
Cami çok kalabalıktı hemde çok büyüktü
Çok sevmiştim babamla bayram namazına gidişimizi

Ondan sonrada babamla bir daha camiye gidemedim
Babam o yıl ölmüştü ve daha ben yedi yaşındaydım
26 Kasım 1967 kapkara bir kış günüydü
Kapımızın önüne o sabah mavi bir minibüs dayanmıştı
Üstünde bir de tabut vardı, mevsim kış
26 Kasım 1967 kahretsin ne kötü bir gündü o gün

Önceleri pek anlam veremedim
Bütün kasaba neden toplanmış tı bizim evin önüne
Neden herkes bana bakıyordu
Tabut eve girince kıyamet koptu sanki
Herkes avaz avaz ağlamaya başlamıştı
Hiç bu kadar korktuğu mu hatırlamıyorum

Babam ölmüştü ve ben onu daha şimdiden onu çok özledim
İki ay sonra bayramdı ve biz babamla camiye gidemedik
Ben her bayram hüzünlenirim babam aklıma düşer
Düşer de acır yüreğim kırk beş yıl geçti sensiz
Çok özledim babam seni mekanın Cennet olsun.



2012 İstanbul Talip ACILIOĞLU