Bak bu GözLer yine kan topladı Anne..
Kalemim yüreğimle yarıştı...
Ve sonunda ikisi de yenik düştü..
KaLemim KıRıLdı...
YüREĞim ise yanarak kavruldu..
Şimdi ise ben;
Suskunluklarımın ve sustuklarımın hükmündeyim...
Derdim BiçâRe...
Umutlarım HaYaL... HaYallerim ise UMUT oldu artık..
Yüreğim kor ateşlerde yanmaktan Bitâp düştü..
Dayanamıyor bunca acılara..
Dayanmak için SABIR, sabır için de DaYanmak gerek..
Ama bende Ne güç,
Ne de sabır kaldı..
Yüreğimin yangınlarının son deminde ERiYoRum Annee..
______________Bitiyorum..
__________________________ÖLüyoRuM...

Her Mum yaktığında;
O MUMun eriyişini gör ve beni hatırla Anne...!
Yaktığın her MuMun eriyişinde benim YÜREĞİMİ GöR..!
Yıllarca göRüLmeyen,ULaşıLmayan,Yık​ıLan ve her defasında YaNaN YüReğimin
Bir MuM gibi günden güne,sessiz sessiz ve yavaş yavaş nasıl eridiğine Şahit OL...
Şahit oL ki acılarıma ortak ol..
YüReğimi yakan Ateşin şiddetini ve sıcaklığını HisseT..
Hisset ki beni ANLA... Ve Hakkını HeLâL ET...
_________________________ Çünkü ben ÖLÜYORUM ANN£££££....


//..’...NazLı’nın KıRık KaLeMiNden...’..//