Âdemden bu yana kaç asır geçti
Başına güvenme yalan dünyanın
Ecel şerbetini her kulu içti
Aşına güvenme yalan dünyanın

Ecel gelir cana hiç vermez aman
Çok çabuk tükenir ömürden zaman
Beş yüz sene yaşamıştı Süleyman
Yaşına güvenme yalan dünyanın

Ben tanrıyım diyen nemrutu düşün
Deryalar altında can verdi peşin
İstersen dünyada olmasın eşin
Düşüne güvenme yalan dünyanın

Yeşil yaprak bile oluyor sarı
Ahrete çalışmak dünyanın varı
Ecelle son bulur ömrün baharı
Kışına güvenme yalan dünyanın

Ayrılık hazandır gülün soldurur
Ah çekerek saçlarını yoldurur
İhtiyarlık sere dertler doldurur
Boşuna güvenme yalan dünyanın

Vade yeter ise bir gün kalınmaz
Parayla servetle ömür alınmaz
Belki de başına diken bulunmaz
Taşına güvenme yalan dünyanın

Azrail pençeler kalırsın naçar
Komşuların gelir kefenin açar
Can kafeste durmaz elbette uçar
Kuşuna güvenme yalan dünyanın

Ölüm haktır bunu elbet bilirsin
Mezarlık denilen yere gelirsin
Ozan yıldız bir gün sende ölürsün
İşine güvenme yalan dünyanın