Canımı yakıyor ayrılık
Tükeniyor her dakika bedenim
Bırakıp nasıl gidersin sevdiklerini be çocuk
Elveda bile demeden
Nasıl dayanırım
Nasıl dayanabilirim yokluğuna ben

Oysa taşıdığı ağırlığın ne önemi var
Her yüke dayanırdı sevgiyle nasırlanmış yüreğim
Keşke, tutsaydın, bırakmasaydın ellerimi
İsteseydin, canım vereydim

Kuş sütü isteseydin mesela
İsteseydin güneşi getirirdim gökyüzünden
Ya da çok sevdiğin yıldızları

Ruhum sanki avuçlarında tutuklanmış
Bedenim öksüz kalmış
Dalgın gözlerimde hep sen
Ne farkım kalmış ki hayaletten

Bir tek
Bir tek ayrılık isteme benden dilerdim
Tek derdim hasret yarası
İnan ki hiç acı vermedi
Kemiklerimin çatırdaması

Ciğerlerini söküyor insanın zamansız ayrılık
Fırtınalar kopuyor beynin de
Esiri oluyorsun deli rüzgârların
Şu an adımlıyorum en azgın tipileri
Ayaklarım başka, gözlerim başka yönde

Biliyorum
Duyuyor ruhun beni
Koşup gelmek istiyorum yanına
Canımı yakıyor ayrılık
Bir kişilik yer ayır ne olur
Bu gün olmazsa
Yarına...


Cemal EROĞLU