Sükut zamanlarının bardakta rengi mi çay?
Işıl ışıl gülümser sessiz beste misali.
Nazın suya karışan billur ahengi mi çay?
Hatırlatır edası emsalsiz bir misali.

Suyun sinesi kanar bir sevdaya girizgâh.
Buse dudakta açar bardakta ıtırlanır.
Buğusundan yükselir şerhi yürekteki ah.
Her yudumda dem be dem gül misal hatırlanır.

Hatıralar yumağı ipekten ibrişimden.
Okunur gün içinde değişik zamanlarda.
Anlaşılır meramı dudağındaki imden.
Billur bakışlarından haz sızar bu anlarda.

Çaya dair ne dense ancak hâl bilen anlar.
Nadana hâlimizi arz etmeyiz şiirle.
Şiirin usareyle tartıldığı zamanlar.
Periler yüzünü yur çay suyunda sihirle.

Bir mevsime girilir lâle sümbül gül açar.
Cerenlerin sureti şavkır bardak özünde.
İbrişimler çözülür gizemli ıtır saçar.
Nazın buğusu tüter perilerin gözünde…
Ankara, 17.08.2012 İ.K