...
Son sözler vardır elbet , kan kusar bal konuşur
Bazen gözünden döker, dil susar hâl konuşur
Güneş bile batarken dolanır ’ken’ iline
Del’olurum doyamam o güzelim diline
Bir can düşün sensindir senden ayrı sen gibi
Nasıl derim kem sözü, nasıl derim el gibi?
Gözlerine dalarım, gözlerin ki bir dağdır!
Gözlerim o dağlara binlerce kez fedadır..
Farzet seni okşuyor yağmurun elleri var
Ellerini alıyor.. Söyle kime vedadır ?
...
Nitekim seni benden yolluyorsam sökerek
Ardından dönüşüne okyanuslar dökerek
İşte bu vedaların sevene zor olanı
Onca yılı çürüttüm, bulamam yol bulanı..
Seviyorum diyene ıslak bir mendil yollar
Umrumda değil gibi geçmeyen beyaz yıllar
Sevda yaralı ceylan,ya yaşar ya yaşamaz
Hasret denen tepeyi belki de hiç aşamaz..
Vuslata çeyrek kala tükenmiş anlarım var
Uğrunda can verilip, dirilmiş canlarım var!
Saracak takatim yok ,ceren gözüm göz yumar..
Yar, bende sana ait kanayan yanlarım var
Peki kaç canım kaldı usandım hep yanmaktan?
Kaç hakkım kaldı sana kavuşup ayrılmaktan?
Bu yaşamak hevesi çocukluğumdan yatar
Sana gökyüzü kadar, bana kafes kadar dar!
...
Hani.. Sen! Diyorsun ya … Ne çok üzülüyorum
Karda kalmış kuş gibi öyle büzülüyorum..
Korkum yok, kış bahara döndüğünde gel emi!
Azrail boğazımda bekliyor ifademi
Eğer gelmeyeceksen.. Çok sevdim diyeceğim
Kendi ifadem ile başımı yiyeceğim.

SEHER EMRULLAHOĞLU 15.8.2012