Bak uyudu yine yeryüzü
yerini bana bıraktı.
Bulutlar görevlerini devrettiler bana..
Ağlıyorumm..
Bir köşeye çökmüş sessiz sakin duran sokak çocuğuyumm sanki
Ellerimm üşüyor nefesimle ısıtıyorumm
Kalbimm üşüyor ama ısıtıcak kimseyi bulamıyorumm
Sanki bir sokak kedisiyimm
Hayatın bütün kötülüklerinden zorla sıyrılmış
Ve korku içinde yaşayan
Geleni inceleyen
Gidenin ardından baka kalan
Yeryüzü uyuyor bu saatlerde
Kimsesizliğin sesi kulağımda ben sağır oluyorumm
Verilen görevi yerine getiriyorumm.. Ağlıyorumm
Sabah olmaya başladı
Yeryüzü uyanıyor gitmeliyimm
Şimdi sahte gülüşlerle güneşleyimm
Yavaş yavaş doğuyorumm,çoktan ölmüş olmama rağmen
Yeryüzü uyandı
Aydınlık değilde gerçek karanlığın içindeyimm şimdi
Gerçek ışık saçıyorumm sahte insanlara
Ben çok yoruldumm
En iyisi gece bitti
Sen başla..