BİR AKŞAM YÜRÜYÜŞÜNDEN..

BİR AKŞAM YÜRÜYÜŞÜNDEN..

Akşam yürüyüşündeyim,tek başıma ben,
GURUBA karşı,kumsalda;yanımdasın sen..

Ezilen kumun sesleri kulaklarıma gelen..
Kumsalın sonu görünmüyor,sisler içinden…

Yok başka kimse,sen’den ve benden..
Bir de,dalgacıkların hafif ninnilerinden…

Ayak izlerini dolduran,minicik göllerden,
Görebildiğim yere kadar,sahil boyunca giden…

Bir kanat çırpması tepemde,çığlıkla gelen..
Arkamdan bir MARTI daldı,suya birden…

Bir balık vardı gagasında,sudan yükselirken..
Hayli yürüdük,öylece..SEN ve ben..

Bir Çamın altına oturdum,yorgunum yürümekten..
GURUB’u,bir de Çam altından seyrederken..

Sokulduk hayalinle ,başın hafidçe eğikten..
Akşam güneşi suyun üstünde oynaşırken...

Renk cümbüşündeydi deniz..GÜNEŞ solarken !..
Akşam rüzgârıydı,içimi ürperten…

Uzattım ellerimi,tutmak için ellerinden;
Kayboldu hayalin..Yoksun şimdi yanımda SEN !..

Kayboldu GÜNEŞ..Hava soğudu iyiden,
Hayalinle avunup,uçuyorken,saadetten…

Nice uzaklarda, habersiz olsan da SEN;
Bir tekne belirdi ufukta,içindeyiz Sen ve ben…

Alıp-götürdü seni,gene yalnız kaldım ben !..
Dönüp,bahçelere yürüdüm,harap çitlerden...

Tek kuş bile yoktu,dallarda,en küçüğünden…
Ağaçlar yalnız,ağaçlar sessiz kederlerinden…

Hüsranla,acıyla döndüm yürüyüşümden !..
Ne kadar mutluydum yanımdayken SEN…

Şimdi neredesin ?!.Neredesin SEN ?!
Yumruk misali nefesimdi,göğsümde düğümlenen !..

Nedir,hayalini ruhuma perçinleştiren ?!.
Yoksa..Yoksa..Düpedüz serseri miyim ben ?..

Varsın,serseri desinler,içlerinden…
Yeter ki kaybolmasın hayalin,gözlerimden…

—— Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-15.01.2006



Çok güzeldi hocam, Kalemini yüreğini alkışlıyorum
Kalemin yüreğin daim olsun
Ömrüne bereket
Saygılar sunuyorum

nefis bir manzum şiir.
hayallerin en güzeli beyitlerin ahenginde.
Bir sevda, sevgili ancak böyle hatırlanır üstadım.kalemine sağlık.
aşağıya buna benzer fakat serbest nazımda şiirimi koydum.
dilerim beğenirsiniz.

GÖKKUŞAĞINDA


Gözlerden uzakta,
Sakin ve sessiz bir koyda.
Deniz ve yeşilin arasında,
Doyumsuz güzellikler içinde,
Kendi dünyamda, tek başıma.
Birkaç martı uzaklarda,
El salladım onlara.
Arkamı yaslandığım bir ağaca,
Başımı dayadım yavaşça,
Seyre daldım huzurla.
Gelmekte dalgalar kıyıya,
Sakin ama şaşkınlar birazda.
Korkmaktalar galiba,
Ses çıkartmaya.
Huzur var bu koyda.
Kuşlar oynamakta yanımda.
Ötmüyorlar ısrarla.
Ağaçlarda oluşan esinti,
Ruhuma dokunup okşamakta.
Deniz üstünde uzakta,
Bir güzel bana bakmakta.
Ellerini uzatmakta, coşkuyla.
Hayallerin en güzeli burada.
Ahh…diye derin bir nefes alırken,
Serin bir rüzgar dokundu,
Ağaran saçlarıma.
Bozma rüzgar ne olur bozma,
Beni hayallerimden ayırma.
Gelmem bir daha koynuna,
Doyumsuz güzel dostluğuna.
Gözlerim yukarıda,
Gökyüzünün sonsuzluğunda.
Derin bir aşk boşluğunda,
Buldum ikimizi yan yana.
Baktıkça oynaşan yapraklarda,
Yapraklar arasında oluşan,
Gökkuşağında.



Mehmet Macit 13.05.2004 (Dikili’de bir koyda)