Aşk firkatin hüzzam şarkısıdır kalbimde
Gönül yarası hazan mevsiminde yıllarca yanar
Serin meltemlerin kalbinde yatan aşkınla
Denizin rüzgârlarıyla oynaşırdı sevgiler

Rüyanın denizinde demir almış unutulan yolcusu
Zamanın çocuksu sessizliğinde ağlıyordu
Gözyaşlarının derinleşen yalnızlığına
Yorgun geminin sürgün yolculuğunda

Rıhtımda rüzgâr ve yakamoz
Firkatin ay ışığında parlayan aşklar
Sürülüp kavuşulmamaya ağlaşıyor
Geminin güvertesinde meltemli gözyaşları

Yorgun tekneler bir şarkı söylüyorlardı
Bu şarkı sürgünlüğümün şarkısıydı
Gurbetteyken en sevdiğim şarkı
Yorgun gözyaşları geliyor yüzümden

Sen gelince aklıma kalbim meltem eserdi
Gökkuşağı renkli gülüşlerin rüyamda
Gönül semaveri yanıyor gurbet kahvesinde
Yitirmişim mevsimlik aşkları zamanın denizinde

Allah’ın okyanus gülüşleri dualara düşmüş
Bergüzar aşklar kır kahvesinde kokuyor
Kalbimde zamanın sürgün gülüşleri
Ayın gülüşleri denizin salıncağına takılmış

Kadife çiçekleri ay ışığı gemisine düşmüştü
Gecenin teknesinde sürgünlük defterime dalmışım
Sahipsiz çiçekler sürgünlük defterime düşmüş
Yıldızlar kadife rüyaların meltemli uykusunda

Güneşin renkleri hasret sazlığına konaklamış
Yakamozlar gecenin makberinde külleniyor
Kalbin rıhtımını çocuksu masum gülüşler kuşatmış
Yanık mektuplar sürgün gemisinden dökülüyor