"İslamiyet ölçüsü bir ampule bir mühür
Aba altından sopa vicdan rahat fikir hür"




Kaldırıma döşeli boydan boya taşım ben
Tüm ayaklar çiğnese eğilmeyen başım ben

Nemrutlara bu adam asice küheylandır
Yetim sofralarına gönüllü bir ceylandır

Bakmayın güldüğüne gördüğünüz bu adam
Cinnetle cenk etmekte aklı yarım, deli tam

Kundağının kumaşı doğduğunda hüzündü
Bahtının boyasıydı kapkaranlık bir gündü

Ağlıyordu; gülmeyi hayat sayana inat
Fikirsizler yurdunda düşünmek büyük sanat

Kem gözlere gelip de sakın değmesin nazar
En az mutlu, huzurlu; tavada balık kadar

Gölgesinin peşinden yorulmuştur koşmaktan
Güneş battı vakitsiz gitti gölgesi çoktan

Ne bahtiyar kuldur o hep güneşe yürüyen
Ardı sıra takıp da gölgesini sürüyen

Dünya sırtında semer günah ondan ağır yük
Her günahın zerresi bütününden çok büyük

Durup biraz düşünmek neden, niçin ve nasıl
Nefsine baş kaldırıp O’na eğilmek asıl

Bu hengame bu telaş sonu yok biraz durun
Takvimleri yırtıp da saatleri durdurun



ayhan çoban
10.08.2012