Yaşam süresince kaybetme korkusunun çeşitli kabusları zapteder hayal alemimizi...
En acı ve belkide en güzel olanı sevdiğini kaybetme kabusudur..
Sanki hayatımızda o olmazsa sorunların altından kalkamayız..
Sanki o olmazsa sevinçlerde bu kadar mutlu olamayız....
Onsuz yaşayamama korkusu değildir ,bu olgu...
Ona verdiğimiz değerin yüce göstergisidir...
Büyüyen sevginin sebebsiz yere ,endişe yaratmasıdır...
İhtimaller çoktur ancak yoğun duyguların temelidir korkular....
Bazen birini kaybeder, bazende birinde kayboloruz....
Kaybedenler daha bilinçli ve onurludurlar,neyi kaybettiklerini bilirler...
Kaybolanlarsa her şeyden habersizdir kayıptır onlar...
Birbiri ardına yapılan yanlışların en büyük nedeni kaybetme korkusudur...
Bir kez girdimi gönlüne ,akıl ve mantık mahkum olur aşk dergahına..
Hatırlayamaz hafızanız o noktaya nasıl ulaştığınızı...
Bizi birbirirmize bağlayan en büyük his kaybetme korkusudur...
Bu duygunun dışa vurgusu ıse sevgidir...
Bu duygunun yenilmesi ilginin zafiyetine işarettir...
Artık hayatımızdan bir yıldız kaymıştır....

BERRİN KORKMAZ