Alın beni,
boş bir yere götürün ,
götürün insanlar!!!!!
Bağırayım,
gırtlağım soyulsun sabaha kadar.
Kolay mı sanıyorsunuz ,
katık olmuş sevdamın
Zeytin gözlüsünce terk edilmek?
Son kırlangıç daha süzüldü aşkın üzerinden
Kaldı geriye,
gidişini son noktasına kadar,
izleyen sefil bir yürek.
Şimdi ne olacak,
başka bir bahara mı kalacak kavuşmalar?
Bak ,
bahçede ki asma da kuruyacak,
asacağım kalbimi üzerine.
Ah kırlangıçlar,
şimdi sizin de seferiniz nereye?
Getirir misiniz bir daha
gülüşlerini yarimin geriye.
Her gün bitiminde ,
ağlarım bir kayanın dibinde.
Kalbimin kırıntılarını koysam ,
gelir misiniz yinede?
Gelseniz kırlangıçlar,
damıtsam sevinç gözyaşlarımı.
Su olsa, kuruyan boğazlarınıza
Ne olur,
ne olur sevdamdan bir haber getirin bana
Ya da durun,
gönül bahçemde selvi ağacım var benim
Güne ilk ışık düşünce,
konuverseniz dallarına,
Çalım atsanız, şımarıkça,
şakısanız sevdamın sesini kulağıma.
Çok zor demeyin sakın bana,
mutsuzken ben burada...
Göç ettiğiniz yerlerde ,
Aşk acısı çekenlerden ,
ders almaz mısınız yoksa?
Bakın kır çiçekleri de şahit ti ,
onların bile sesi kesildi,
Terk edince sevdam beni...
Bölündü içlerinde ki yaşama sevinci,
tıpkı benim gibi..!!!!
Gönül bahçemdeki kuyunun bile suyu geri çekildi,
dilsizleşti.
Sevdayı içine doldurduğumuz kova boş şimdi
Ahh, anlayın işte kırlangıçlar,
terk edilmenin neleri mahvettiğini!!!!!
Halbuki sizde göç edersiniz,
Bilmez misiniz ,
göç edenlerin belki bir gün geri döneceğini???
Keşke ,
keşke tekrar kurulsa,
gönlümün bozuk saati .
İlerlese zaman içinde ,
gelişini çabuklaştırsa sevdamın.
Yığılmış duygularım ,
birbirini kovalayan günlerde.
Serilse ,
getirdiğiniz zeytin gözlümün selamı önüne……………ŞAİRE ARZU GÜNAL/9.8.2012- 11:50