Yıllarca, dışımda düşman aradım.
Dönüpte, kendime baksam demeden.
İftiradan başka neye yaradım,
Hayvan tarafımı fark edemeden.

Şimdi ne bülbülden, nede güldenim,
Çakır dikeniymiş içim bedenim,
kendime, ellerden daha eldenim,
Haline bakmayıp, eli zemmeden.

Dik sandım başımı, her dem eğilmiş,
Nefsim şahlandıkça, kibrim sevilmiş,
Verdiğim emekler, emek değilmiş,
Bir öyün geçmiyor, haram yemeden.

Temizlesin diye, içimden kiri,
Küpüyle boşalttım keskin zehiri,
Yıktı her bendimi, sorgu nehiri,
Kesti bağlarımı, yanlış memeden.

Egom ona buna, boşa gücenmiş,
Halkların tümüde, benden güzelmiş,
Göz doğru bakınca, her şey düzelmiş,
Ne latif görüyor, farkı cem eden.

Beni çepeçevre saran çitini,
Sökerek gösterdi, çare tipini,
Al tutun diyerek sağlam ipini,
Uzattı elime, sabrı gem eden.

Yaralı sinemde, her bahaneler,
Bitince göründü, tüm şahaneler,
Açtı kapıları, şifa haneler,
Hoş geldi gönlüme, derdi em eden.

08.08.2012...Mustafa Yaralı