11
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1183
Okunma
bir sonbahar esintisi geçti
azad ettiğim gülüşlerimden
sırt çevirdiğim bir çok şeyin ardından
mahkum ettim benliğimi
bedenim sensizlikle kaybolurken
zoru yaşarken çıkmıyordu sesim
adını oluşturan sözcüklerden kaçtım hep
öğrenirken hasretinle büyümeyi
dökmedim yüreğimi kimsenin gözlerine
yaralarım çabuk geçsin isterken
içimde o kadar masumsunki
seni kirletmemeye
söz verdim kendime
şimdi bu benliğim
dayanırken......
acıya bir çizik atıp
anlarmı hiç benii
ben aşıkken
nefretim öğretsin sana
herşeyi
tıpkı benim seni
seninde beni unutamadığın gibi......
Cevap Yaz